O Sexenio Democrático

O SEXENIO DEMOCRÁTICO (setembro de 1868 – decembro de 1874)

En setembro de 1868 prodúcese un pronunciamento militar en Cádiz por parte das tropas da Mariña. Inmediatamente únense os xenerais Prim(progresista) e o xeneral Serrano (unionista), que conseguiron o apoio da poboación gaditana e doutras cidades coa publicación dun manifesto que chamaba á poboación a tomar as armas para defender aorde, a liberdade e a rexeneración da patria, baixo o lema. “¡Viva España con honra!”.
Os sublevados venceron ás tropas reais o que supuxo a dimisión do goberno e a raíña tivo que exiliarse a Francia(acollida por Napoleón III). Mentres tanto, xurdiron por toda España Xuntas revolucionarias locais e provinciais (lideradas por demócratas republicanos). O apoio cidadán organizado polas Xuntas foideterminante para o triunfo revolucionario e para o cambio político. As demandas máis destacadas das Xuntas:
- Reclamacións políticas: sufraxio universal, descentralización, e todas as
posiblesliberdades: de culto, ensinanza, imprenta, asociación, seguridade
individual…
- Reclamacións sociais: abolición dos consumos, supresión do sistema de quintas e reformas agrarias.
Pero foi a Xunta deMadrid (nun xesto moi centralista) a que actuou en nome de toda España nomeando un goberno provisional, presidido polo xeneral Serrano e formado por progresistas (Prim e Sagasta) e por unionistas; contouco apoio dos demócratas monárquicos.

Disoltas as Xuntas, o goberno provisional nomeou os gobernadores civís convocou Cortes Constituíntes para febreiro de 1869 mediante sufraxio universal. O procesoelectoral, establecendo o sufraxio universal para os varón maiores de 25 anos, marcou dous grandes bloques:
a) A coalición de progresistas (Prim e Sagasta), unionistas (Serrano) e os demócratasmonárquicos, que contaba co apoio dos liberais acomodados e a alta burguesía.
Liderada por Prim, que apostaba por unha monarquía democrática. Pretende purificar a
Administración e desenvolver o...